LOKALE BANKAR ER GULL VERDT; Ei historie til inspirasjon og glede.
Lokale bankar er gull verdt.
Å driva eit lagseigd kulturbygg er ikkje enkelt. Om det er eit ungdomshus, grendahus, bygdahus, bedehus eller ein av dei mange andre formene for lagseigde hus, soga er den same. Det er ein evig kamp for å finna midlar til vedlikehald, og eit stendig sakn av pengar til dei forbetringane ein så gjerne skulla ha gjort. Slipa golvi, måla veggane, ny stolar og bord, utstyr på kjøkenet eller ting som kan gjera det kjekkare for ungdomane på klubbkveldane.
Desse husi er ofte grunnlaget for mykje gode og kjekke ting som skjer i utkantane. Alt frå kino til offentlege møter, barnedåpar til minnestunder, musikkøvingar for ungane til smalahovefestar, dansefestar til kraftutbyggingsmøter. Skjer det noko i grendane, er ofte desse husi det som gjer det mogeleg. Og husstyri gjer sitt beste for å skaffa pengar og dugnadsfolk, slik at husi kan halda fram med å vera limet i grendi.
Difor er slike telefonar som Bygdahuset i Fjærland mottok så kjærkomne. Banksjefen i Sparebanken S.og Fj. avdeling Sogndal ringde og fortalde at det var ein del stolar, bord og litt anna ulikt til overs etter at dei hadde bytta lokalar, var me interesserte? Klart me var!
Ein kar i bygdi hadde tilgong på eigna reiskap for å flytta slike ting og stilte opp gratis. Ein kar, ein røyrleggjar, fekk spyrsmål om han kunne møta på ein halvtimes varsel og vera med å lessa av? Det kunne han, og ikkje berre møtte han sjølv, han hadde fått med seg heile byggjeplassen der han var, inkludert to snikkarar og huseigaren sjølv! Det er slikt som gjer at det er moro å bu grisgrendt!
Då lasset var kome i hus har bygdahuset 40 fleire stolar til å kvila røvi på enn før. Litt ulike fargar, men sit du godt så tenkjer du ikkje på det. Me har eit stort og godt bord som vil verta nytta til serveringsbord, i staden for det noko lunefulle bordtennisbordet som har gjort jobben til no. Me har 2 fine skåp med glasdørar, og 4 nye låsbare skåp til å stua vekk likt og ulikt. Til og med ein flipp-over, du skal sjå det at ein gamalmodig føredragshaldar kjem til å setja pris på den og. Og me har fleire store plastplantar, dei friskar opp inngangspartiet neste gonge det er åremålsdag eller bryllaup.
Så ein bank som tenkjer på samfunnet rundt seg, og ikkje tek raskaste vegen på fyllingi slik mange ville ha gjort, er gull verdt for eit bygdahus i ein utkant. No har me gode stolar til 100 gjestar og ikkje 60, slik me hadde før, og me fekk eit serveringsbord som ikkje sender kakefati på golvet om ein søtsjuk ungkar lenar seg for hardt på det. Då kan ikkje nokon seia at det var dårlege stolar som gjorde at dei var litt lemstre i skrotten etter smalahovefesten. Og me kan bruka dei pengane me sparde på noko av alt det andre som skulle ha vore gjort.
Og som om ikkje dette var nok. I vinter var bygdahusstyret så frimodige at dei sende inn ein søknad om å få del i gåvetildelingane til Sparebankstiftingi i S. og Fj. Og me vart rikeleg løna. Me fekk ei tildeling på 80.000,- til å skifta tak og kledning slik at det ikkje vert vått og trekkfullt på scena i storesalen.
Lokale bankar er i sanning gull verdt. Ikkje minst for bygdane dei lever i og med.
Fjærland bygdahus ved styret.